روانشناسی کودکان مبتلا به سرطان شمیم مهر، با مجرب ترین کادر، مشاوره های تخصصی برای کودکان و خانواده ی آن ها را ارائه میدهد.
در دنیای ما آدم بزرگ ها، وقتی جایی از بدنمان درد می کند سریعا از زمین و زمان گله می کنیم. چرا این اتفاق برایمان افتاد و از زندگی ساقط می شویم. حال تصور کنید کودکی که هیچ از زندگی و سختی هایش نمی داند دچار بیماری شود آن هم بیماری سرطان!
هر چه سن کودک پایین تر باشد، تحمل درد های این بیماری غیر قابل تحمل تر می شود و در صورتی که از بیماری اطلاعی داشته باشد، دچار دلهره و ترس و نگرانی خواهد شد. پس برای بهتر و بیشتر دانستن درباره ی بیماری، کمک به آرامش و سلامتی، نیازمند روانشناس کودک خواهند بود.
کسی که به عنوان روانشناس کودکان سرطانی انتخاب میشود، باید پر از عشق به کودک باشد. دلواپس سلامتی، شادابی ،مقاوم در برابر درد و رنج آنها باشد. برایشان دلخوشی هین روند درمان ایجاد کند.
متاسفانه بسیاری از افراد مدل بر خورد و روانشناسی کودک سرطانی را نمی دانند و با رفتارهای خود مشکلاتی را برای کودک به وجود می آورند. شمیم مهر از همراهی بهترین روانشناس ها در این زمینه بهرهمند است. به همین دلیل کودکان دوره ی درمان بهتری دارند. آنان هر چه سریعتر به زندگی و دوران کودکی جذاب خود باز می گردند.
خواندنی ها: انواع خدمان روانشناختی در شمیم مهر
آیا بهتر است با کودک درباره ی سرطان صحبت شود؟
معمولا کودکان زیر هفت سال از بیماری خود بی خبرند و کمتر کودکی پیدا می شود که در این سن درکی از بیماری داشته باشد. اما وقتی از هفت سال عبور می کنند، ممکن است دیگر نتوان به این پنهان کاری ادامه داد. خیلی از والدین این ترس را دارند که بعد فهمیدن بیماری، سوال های کودکان درباره ی مرگ و علائم بیماری بیشتر شود و جوابی برای آن پیدا نکنند.
بحث روانشناسی کودکان مبتلا به سرطان در این باره کارساز خواهد بود. والدین به جای کتمان بیماری یا صحبت نکردن درباره ی آن، باید آمادگی لازم برای جوابدهی به سوالات را داشته باشند. چرا که جواب ندادن آن ها به کودک حس ترس و دلهره را منتقل خواهد کرد. فرصت اعتماد برای آرامش را از آنها سلب می کند. چون کودکان از لحاظ حسی و درکی بسیار قوی هستند.
اتفاقا فهمیدن درباره ی بیماری، به نفع خودشان است. چرا که کودک خودش می‌تواند فعالانه در آن مشارکت داشته باشد و روند درمان، با اشتیاق خود کودک پیش رود. والدین نیز دیگر زیر فشار ناشی از پنهان کردن حقیقت نیستند و علی رغم همه تردیدها و غصه‌ها، هر کسی با بیماری و آینده، راحت‌تر برخورد می‌کند.
نحوه ی اطلاع بیماری به کودکان مبتلا به سرطان
توضیح و آماده سازی کودکان برای مقابله با سرطان، به سن و سال و شرایط روحی او بستگی دارد. خیلی از کودکان روحیه ی لطیف و حساسی دارند که ممکن است با دانستن بیماری، آن را خطرناک تلقی کنند و ترس و دلهره کل وجودشان را بگیرد. اما برای اینکه کودک حس امنیت پیدا کند تا هر چه راحت تر با مسئله کنار آید باید با روش کودکانه و لحن مناسب توسط پدر و مادر به اون آگاهی داده شود.
اما خیلی مواقع پدر و مادر با دانستن بیماری کودک خود، ممکن است نتوانند به صورت کنترل شده و درست بیماری را اطلاع دهند و باعث ناراحتی و ترس کودک شوند. پس بهتر است در این زمینه با روانشناس کودک مشورت کرده و او این امر مهم را به عهده بگیرد.
روانشناس کودک در این زمینه تبحر خاصی دارد که کودک را بدون نگرانی و اضطراب برای مقابله با بیماری آماده کند و درمان آن را تسریع بخشد.
نکات مهمی که باید درباره ی روانشناسی کودک مبتلا بدانید:
- صبر اولین مشخصه برای رفتار با کودک مبتلا به سرطان است.
- داشتن رفتار عادی با کودک و نداشتن حس ترحم. چون کودکان فرق بین ترحم و محبت را متوجه می شوند.
- آمادگی کودکان برای عوض شدن چهره و از دست دادن موهای زیبایشان
- دادن اطلاعات درست درباره ی روند شیمی درمانی
- کمک گرفتن از خود آن ها برای مقابله با بیماری
- اطلاع به خواهر یا برادر کودک مبتلا
برای کمک به کودکان مبتلا به سرطان کلیک کنید: روش های کمک به شمیم مهر
باید ها و نباید های رفتاری با کودکان مبتلا به سرطان
- پس از مواجهه با بیماری کودک، نباید به او توجه بیش از حد نشان داد. محبت‌های افراطی سبب میشود او تصور کند در شرایط غیرعادی قرار گرفته است و این مسئله حس حسادت، ترحم و دلسوزی‌های غیرمعمول را در خواهرها و برادرهایش به دنبال دارد. بنابراین توصیه میشود تمامی اعضای خانواده در حین فرآیند درمان، رفتاری بسیار عادی داشته باشند.
- رفتار منطقی توأم با مهربانی و همدلی به همراه شفاف‌سازی وضعیت و همچنین ارائه توضیحات کامل در خصوص فرآیند درمان توصیه میشود.
- یکی از دغدغه‌های مهم کودکان مبتلا به سرطان، عدم پذیرش‌شان در گروه‌های دوستانه و هم‌کلاسی‌هاست، آگاه کردن دوستان صمیمی از شرایط آنها کمک می‌کند تا مانند سابق در این جمع‌ها حضور داشته باشند. این موضوع کمک زیادی به روند بهبودی آنها خواهد کرد.
- حضور مکرر در بیمارستان و دریافت دارو، باعث میشود کودک خود را شبیه سایر همسن و سال‌هایشان نبیند؛ به خصوص اگر مجبور باشد به دلیل طول درمان تا مدت‌ها به مدرسه نرود؛ این امر در کاهش اعتماد به نفس کودک تأثیر می‌گذارد و همچنین جهت تسهیل در مسیر درمان و حفظ اعتماد به نفس بیمار، بهتر است در طول مسیر از راهنمایی روانشناسان کمک گرفته شود.
- اگر درمان بیماری با تغییرات ظاهری همراه باشد، مهم‌ترین چالش کودک، پذیرش مجدد در جمع‌های دوستانه خواهد بود، در این صورت بهتر است او را در گروه‌های متشکل از بیماران قرار دهیم. در این جمع‌ها او افراد شبیه خودش را می‌بیند، با آنها ارتباط برقرار کرده و از تجربیات وی استفاده می‌کند.
در انتها
امروزه سرطان به عنوان یک غول در بین افراد معرفی میشود. همه انتهایش را مرگ تصور می کنند. اما تجربه ثابت کرده است که در صورت تشخیص درست و به موقع، با داشتن روحیه ی بالا و روان سالم و قوی می توان مثل بقیه ی بیماری ها آن را درمان کرده و همانند بقیه افراد به زندگی نرمال ادامه داد.
پس بهتر است ما اطرافیان، به عنوان یک روانشناس عمل کرده و کودکان مبتلا به سرطان را در مقابله با این بیماری طاقت فرسا همراهی کنیم. کودکان به کمک و همدلی ما نیاز دارند تا با داشتن روحی آرام بیماری را از سر بگذرانند.
روحیه ی کودکان مبتلا به سرطان باشیم.
